Proces produkcji brykietu drzewnego nie należy do najtrudniejszych. Warto tutaj jednak podkreślić, iż tak jak w każdym innym przypadku, tak też i tutaj pewne wytyczne są i wymagania, które należy spełnić, aby wytwarzany brykiet był paliwem dobrej jakości. Przede wszystkim więc trzeba będzie skupić się na kwestiach związanych z przygotowaniem do produkcji brykietu. Na tym, aby spełnić konkretne warunki, które będą przekładać się na jakość wytwarzanego opału. Wpływ na to zaś będzie mieć zarówno materiał wsadowy, czyli wszelkie wióry, ścinki, zrębki, trociny, jak i brykieciarki zastosowane w produkcji. Nie bez znaczenia będzie tutaj całościowa infrastruktura produkcyjna, czyli wszystkie pomieszczenia, zarówno te magazynowe jak i te produkcyjne. Zobaczmy więc, jak to wszystko powinno wyglądać, aby wytwarzany brykiet drzewny, zapewniał wysoki poziom kaloryczności i dobre warunki spalania.
Niezbędne zabudowania magazynowe i produkcyjne.
Kluczowym zagadnieniem będzie tutaj przygotowanie odpowiedniej przestrzeni magazynowej oraz produkcyjnej. W tym przypadku też, ważne będzie to, aby przestrzeń ta spełniała pewne kryteria. Najważniejsze będzie to, aby wnętrze pomieszczenie magazynowych i produkcyjnych było suche i wentylowane. Chodzi tutaj o to, aby magazynowany materiał wsadowy, jak i gotowy brykiet, nie był narażony na kontakt z wilgocią, która wywiera wyjątkowo negatywny wpływ na jakość brykietu drzewnego. Przede wszystkim będzie osłabiać jego wiązania poprzez mieszanie się z żywicą, która ma za zadanie scalić odpadki drewniane w kostkę brykietu. W tym celu maszyny czyli brykieciarki dostarczone wióry i trociny prasują pod wysokim ciśnieniem. Wyciskana z nich żywica będzie stanowić naturalne lepiszcze do brykietu, skutkiem czego nie trzeba będzie stosować chemicznych i nie ekologicznych środków. Nadmierny poziom wilgoci zaś, sprawi, iż wraz z wyciskaniem żywicy, wyciskać będzie się woda, które będzie negatywnie wpływać na proces prasowania trocin w kostki brykietu.
Wilgotność brykietu a jego spalanie.
Wspomnieliśmy także o tym, aby sam gotowy brykiet był magazynowany w suchych pomieszczeniach. Chodzi tutaj o to, iż w przypadku, kiedy nasiąknie on nazbyt dużo wilgoci, zacznie się po prostu rozpadać.
Maksymalny dopuszczalny poziom wilgotności brykietu przeznaczonego do spalania w kotłach CO będzie wynosić 8-10%. Powyżej tej wartości spalanie będzie nieefektywne i co więcej, będzie się odbywać ze stratami po stronie trwałości kotła. Parująca wilgoć będzie osiadać na ściankach wewnętrznych kotła, prowadząc z czasem do jego korodowania. Jeśli poziom wilgotności przekroczy zaś 25-30%, brykiet zacznie pomału rozpadać się na miękką papkę drewnianą.
Generalnie rzecz więc ujmując, możemy przyjąć założenie, iż im bardziej suchy brykiet drzewny będziemy ładować do naszych pieców CO, tym bezpieczniej i efektywniej dla nas. Warto więc przede wszystkim na ten aspekt kupowanego brykietu zwracać uwagę, gdyż pozostałe sprawy, takie jak wartość opałowa, będą w zasadzie bardzo do siebie zbliżone w każdym typie brykietu. Drobne różnice będą wynikać z wartości opałowej poszczególnych gatunków drzew i niczego innego.
